قراردادهای کار (به خصوص قرارداد کار شرکت های خصوصی) از نظر مدت نیز قابل دسته بندی هستند. این دسته بندی شامل موارد زیر است:
- قرارداد کاری موقت: بدیهی است که قرارداد موقت دارای زمان خاتمه قرارداد است و با سررسید این تاریخ زمان قرارداد به پایان می رسد. در صورتی که قرارداد به موقع تمدید نشود و تکلیف آن مشخص نشود و کارگر به کار خود ادامه دهد، قرارداد حمایتی از او ندارد.
- قرارداد کاری غیر موقت: اما در قراردادهای غیر موقت تنها زمان شروع قرارداد ذکر می شود و پایانی برای آن مشخص نمی شود. معمولا در متن قرارداد نیز به نامحدود بودن زمان این قراردادها اشاره می شود. طبق قانون کارهایی که طبیعت آن ها ادامه دار است در صورتی که مدتی در قرارداد تعیین نشود قرارداد دائمی محسوب می شود. در این نوع قرارداد امکان فسخ یک طرفه وجود ندارد و فسخ با شرایط خاصی انجام می شود.
- قرارداد کاری برای انجام کار معین: در این قرارداد کاری کارگر برای انجام کار معینی تعهد می کند. این قرارداد با انجام تعهد و پرداخت حق الزحمه پایان می یابد. در این نوع قرارداد هم تا انجام تعهدات دو طرف امکان فسخ یک طرفه امکان پذیر نیست.
